The SoulPrint Leadership Trail Botswana met Alan McSmit & Frank Rekers

 

Geboren uit de geest van een ontdekkingsreizigerskamp uit de jaren 1930, is deze trail meer dan wildnernisreis – het is een innerlijke reis. Ver weg van technologie en verwachtingen nodigt deze ervaring je uit tot stilte, eenvoud, verbondenheid en een hernieuwde relatie met jezelf en de natuurlijke wereld.

Laat je leiden door de ritmes van de wildernis. Leer opnieuw kijken, voelen, luisteren. En ontdek hoe de sporen van een olifant, het ritselen van een kever of het knetteren van een kampvuur je dichter bij jezelf kunnen brengen dan ooit tevoren. Dit vormt de basis voor nieuwe manieren van omgaan met de wereld om ons heen.

Door te vertragen, te herkalibreren en contact te maken met bomen, insecten of olifanten – niet als wetenschapper of toerist, maar als mens – hervinden we onze plek in het grotere geheel.

🌿 Waarom dit pad?

✅ Ontsnap aan de drukte
✅ Ontwikkel innerlijke rust & inzicht
✅ Versterk je intuïtie
✅ Leer van de wildernis, in plaats van over haar
✅ Ontwikkel de kracht van de (innerlijke) dialoog en Ubuntu-filosofie
✅ Soulprint leadership: reis naar jouw essentie
✅ Een unieke ervaring van ecologische nederigheid & menselijke verbondenheid

Dit is geen vakantie, dit is geen safari, dit is een terugkeer – naar eenvoud, naar verbondenheid naar jouw ware natuur. Durf jij het pad op te gaan?

Op voorhand is er een intake en er is een nakomdag!

Door wie: wildernisgids Alan McSmith & leiderschaps- en dialoogcoach Frank Rekers. Gesymboliseerd door Alan waarbij hij wordt aangevallen door een Olifant. (zie you-tube filmpje hieronder).

De kernelementen van de trail-ervaring zijn:

• SPOREN ZOEKEN (Tracking)
• SITUATIONEEL BEWUSTZIJN
• EENZAAMHEID (Solitude)
• DIALOOG
• LEIDERSCHAP & BESLUITVORMING
• UBUNTU & ZELFREFLECTIE 

---

Het programma

Intake: op voorhand is er een intake met Frank Rekers

Dag 1 – Aankomst in Maun, Botswana. Rit naar ons tented base camp – de reis begint

• Aankomst in Maun en transfer naar het kamp.
• Aankomst en oriëntatie in de natuur.
• Tijd om te landen, je zintuigen te openen en kennis is maken met de groep
• Eerste middagsafari en introductie tot wandelen in stilte en alertheid.
• Delen van verhalen bij het kampvuur
• Eten en overnachting in Camp. Eenvoud, vuur, verhalen onder de sterren.
  
  Beeldvorming:
  Onze gezamenlijke tocht begint bij aankomst in Maun – een uitgestrekte, stoffige grensplaats aan de rand van de Okavango Delta. Een plek vol karakter, contrasten en verhalen. Sommigen noemen het zelfs de safari-hoofdstad van het universum. Zodra je voet op de grond zet, voel je het: de geest van de ontdekkingsreiziger hangt in de lucht. Maun is een kruispunt tussen oud en nieuw. De sfeer is op het eerste gezicht verwarrend, maar onweerstaanbaar, een levendige mix van stof, ezels, volledig uitgeruste 4×4’s en wijdogige reizigers in hun safari-outfits. Er hangt een onweerstaanbare geur van vervlogen tijden en wilde vrijheid. Het is een plek die zegt: “wees moedig, wees jezelf.” Om rustig te landen en onze schoenen te laten aarden, nemen we eerst een ijskoude verfrissing bij “The Duck”, een geliefd openluchtcafé aan de rand van het vliegveld. We stappen in een open Toyota Landcruiser en laten de bewoonde wereld langzaam achter ons. Terwijl we noordwestwaarts rijden, door kleine dorpjes en steeds wildere landschappen, verandert er iets. Buiten én van binnen. Spoedig verschijnen de eerste sporen van wild, de magie dient zich aan. De hectiek verdwijnt, de stilte keert terug – en de magie begint te stromen. Ons afgelegen kamp ligt verscholen in een uitgestrekte zandvlakte, in een gebied dat we het “droogland-delta” noemen. Hier is ruimte. Adem. Tijd. Afhankelijk van het waterpeil in de regio zijn mokoro-tochten (uitgeholde boomkano’s) mogelijk, maar onze kernervaring speelt zich vooral af te voet en in een open 4×4 safariwagen.In al onze jaren van reizen door de wildernis hebben we de wereld zien veranderen. Safari’s werden luxer, de wildernis kleiner. Maar echte plekken als deze worden zeldzamer: puur, onaangeraakt, vol ziel zijn zeldzaam geworden. En juist daarom van onschatbare waarde. Een plek om je soutprint te voeden.Dit is het hart van Zuidelijk Afrika, onze Okavango. Een stap terug in de tijd. Een stap vooruit in jezelf.

Dag 2 – 7: Het pad begint: onbeperkte verkenning en in verbinding van de natuur, dialoog en je soutprint

• We vertrekken te voet met minimale bepakking.
• Inleiding tot veiligheid en ‘trail lore’.
• Eerste lessen in sporen lezen, en begrijpen van de taal van de wildernis.
• Leren leven buiten je comfortzone – essentieel voor een echte wilderniservaring.
• Wandelingen zijn flexibel in afstand en intensiteit; het draait om diepgang, niet om kilometers. We volgen het landschap, de dieren, de wind.
• Geen vaste routes – elke dag is spontaan en afgestemd op de omgeving.
• Kamperen onder de sterren, zonder faciliteiten – eenvoud, kwetsbaarheid en verbinding staan centraal. Met een diepe rijkdom.
• Tracking, stalken en waarnemen van dieren vanuit een eenvoudige, mobiele kampplaats.
• Meeste verplaatsingen gebeuren te voet; voertuigen worden minimaal gebruikt.
• We volgen sporen, luisteren naar stilte, leren van het landschap
• In gesprek, de dialoog met jezelf en anderen

Er wordt wel gezegd: het huidige moment is het adres van het leven. Wat zenmeester Thich Nhat Hanh op luchtige wijze omschrijft als “hereandnow.com”. Voor ons is het de plek waar de luxe van tijd, ruimte en thuiskomen samenkomt. Eenvoud. Geen opsmuk. Gerichte comfort. Volledige verbondenheid. Met het ritme van de wildernis – en met elkaar.

Ons kamp bestaat uit ruime, ingerichte tenten met en suite voorzieningen. Spoeltoiletten, openlucht-bucketsdouches. Slechts vier tenten. Een tentlounge. Een kampvuur dat verhalen losmaakt. Stilte. Ruimte. Solitude. Echte gastvrijheid. Ongecompliceerd, warm en overvloedig. Geen overdaad, precies goed.

We combineren wandelingen en game drives (ook ’s nachts). Mogelijk ook mokoro-tochten (uitgeholde boomkano’s), afhankelijk van het waterpeil in het gebied. De Okavango is een majestueuze, levende oase in de Kalahari. Haar levensader? Een mysterieuze vloed uit het noorden, die het ritme van alles bepaalt, van dieren tot vogels en planten. Een fragiel evenwicht. Een levende ecologie. Samen gaan we op ontdekking. En laten we ons meenemen in de grote stroom.

Te voet ga je dieper.
Elke stap brengt je dichter bij de aarde en bij je soulprint, je zintuigen wakkeren aan, je bewustzijn wordt helder. De interne dialoog wordt gevoed door Alan en Frank en stap voor stap werk je aan een footprint van je soulprint. De geuren, kleuren, geluiden en gevoelens intensiveren met elke voetstap. Als een game drive een film is, dan is een wandeling het boek. En ondertussen leren we onderweg ook iets in onszelf, onze eigen wilde natuur. Want is afgescheiden zijn niet vooral een illusie? Het gaat om het delen. Het gaat om thuiskomen. Misschien… hebben we het gevonden. Want “thuis” is het moment waarop we beseffen: wij behoren tot het land, niet andersom. Dat zegt alles.

In het Westen zijn we altijd onderweg.
Naar iets anders. Iets beters. Een doel, een baan, een reis. Zelden is het doel: het hier en nu. Terwijl dat toch vaak precies is waar we willen zijn. Juist in het hier en nu liggen de antwoorden. De wildernis is voor ons geen plek. Het is een manier van leven. Een relatie met de natuur die zegt: ze is geen ‘ding buiten ons’. De menselijke ziel is diep verbonden met haar ritmes en verlangt ernaar opnieuw te herinneren waar we vandaan komen.

Van hoofd naar hart.
Niet vanuit het hoofd maar vanuit je hart, vanuit je diepere wezen aanvullend met het goede gesprek, de dialoog valt je soulprint je toe. (wie ben je écht, wat wil je écht, wat heb je écht te doen). De dieperliggende behoefte in jezelf wordt aangewakkerd. Als je die niet aanwakkert is he risico dat je altijd in de oppervlakte blijft leven.

Dag 8 – Terugkeer naar Maun

Na een laatste ontbijt in kamp vertrekken we over land terug naar Maun. Hier eindigt onze gezamenlijke trail. Met een warm hart, een tikje weemoed, zeggen we: tsamaya sentle (goede reis) tegen vrienden, oud en nieuw. Vanuit Maun vertrekken dagelijks vluchten naar Johannesburg of Kaapstad, die handig in de namiddag aankomen. Er zijn ook mogelijkheden om door te reizen met een chartervlucht naar een ander kamp in Botswana, of over land verder te trekken op safari. De reislogistiek is eenvoudig, soepel en goed te combineren met je vervolgplannen.
Het is dan voor ons, Allan en Frank, een oprecht voorrecht geweest om dit kernprogramma met je te delen, en daarmee ook een levenslange filosofie over wildernis en natuur, opgebouwd in ruim 35 jaar en de kracht ontdekken van de (innerlijke) dialoog en deze weten toe te passen. Je gaat naar huis met je soulprint.

Onze bedoeling is nooit geweest om de grenzen van de wildernis op te rekken. Maar juist om voorzichtig te duwen tegen de grenzen in onszelf, en in die van onze gasten. Wat ooit begon als een reis, is uitgegroeid tot een beweging. Een reis die we voortzetten, met nog meer respect, nederigheid en nieuwsgierigheid dan ooit tevoren.

Een stem voor de wildernis, en voor haar verhaal. Altijd volgend waar zij ons naartoe leidt. Vooruit…

Vervolgdag: 3 weken na de trip is er een nakomdagdeel. Tot aan dit dagdeel is er begeleiding

🧭 Voor wie?
Voor iedereen die verlangt naar diepgang, eenvoud en een echte verbinding met de natuur en zichzelf. Geen extreme fysieke eisen, wel openheid en nieuwsgierigheid. Direct toepasbaar als leidingevende, in je relatie, in de samenwerking met anderen. Laat je inspireren, ervaar en ontdek hoe je dit kunt toepassen. De deelnemers komen van verschillende oganisaties. Max. groespgrootte 8.

https://www.youtube.com/watch?v=J9WW3QbOgQA

WAT MAAKT DEZE TRAIL UNIEK?
Verandering is de enige constante in de wildernis. De natuur beweegt in patronen van vernieuwing en regeneratie. Groei, verlies en transformatie zijn geen tegenpolen, maar schakels in één vloeiend systeem. Productiviteit en duurzaamheid zijn daar geen modewoorden, maar levenswetten. Het is pure innovatie, door de natuur zelf.

In onze moderne maatschappij roept systeemverandering vaak angst op. Maar hoe kunnen we zulke verschuivingen benaderen met visie, moed en waardigheid? Misschien wel door onszelf opnieuw te leren kennen, in het ritme van de natuur.

Natuurlijke patronen zijn overal. Maar om ze écht te kunnen opmerken, moeten we vertragen. Naar binnen keren. En alert zijn op elke stap die we zetten. Kunnen we weer leren de relatie te eren tussen micro-organismen in de bodem en de rijke diversiteit aan leven die daaruit voortkomt? Hoe vaak nemen we deze fundamentele interacties als vanzelfsprekend aan?

Misschien zouden we beter op bossen letten… als bomen ons wifi gaven. Maar dat doen ze niet. Ze geven ons slechts… zuurstof. De natuur doet haar werk, recht onder onze neus. En misschien, als we vertragen, écht luisteren, kunnen we deze overweldigende vitaliteit opnieuw leren herkennen voor wat ze werkelijk is: Een wonder. En als dat gebeurt, ontstaat er verbinding. Verbinding met de wereld, met anderen en met jezelf!

We herinneren ons dat we daar onlosmakelijk deel van uitmaken. En dat we fundamenteel afhankelijk zijn van die natuurlijke patronen die ons in leven houden.